سالروز آغاز عملیات «کربلای۲»

به گزارش ایسنا، لشکر۱۰ سیدالشهدا(ع) در عملیات <<کربلای۲>>با پنج گردان و با رمز <<یا اباعبدالله الحسین ادرکنی>> در منطقه عملیاتی <<حاج عمران>> عراق در محور شمالی جبهه جنگ وارد عمل شد و تا تاریخ ۲۵ /۷/ ۶۵ در منطقه باقی ماند. پس از اجرای موفقیت آمیز عملیات <<کربلای ۱>>، موسوم به <<طریق القدس>>، طرح ریزی و اجرای عملیات <<کربلای ۲>> در دستور کار قرار گرفت.

نیروهای ایرانی علاوه بر ایمان، تعهد و روحیه شهادت طلبی بالا از تجربه کافی در زمینه طرح ریزی، شناسایی و اجرای عملیات نیز برخوردار بودند. آزادسازی خرمشهر که هدف غایی سلسله عملیات های کربلا بود ایجاب می کرد که پیش از آن،شکست سنگین دیگری بر دشمن وارد آورده و نیروی قابل توجهی از قوای اصلی آن منهدم شود.

شناسایی های زمینی و هوایی حاکی از تمرکز بیش از حد نیروهای زرهی، مکانیزه و پیاده عراق در منطقه غرب کرخه و شوش بود. منطقه ای از دهلران در شمال تا <<تنگ رقابیه>> در جنوب به عمق ۷۰ الی ۸۰ کیلومتر در اشغال عراقی ها بود. هرچند عوارض حساس و نقاط مهمی در این منطقه وجود نداشت اما تهدید محور اندیمشک به اهواز و قرار داشتن شهرهای شوش، اندیمشک و دزفول در برد توپخانه های دشمن قابل تحمل نبود.

پیش از این و در آغاز یورش ارتش بعث عراق در مهرماه ۱۳۵۹، نیروهای خودی با بهره گیری از مانع طبیعی رودخانه کرخه به همراه تلاش دلاورانه توپخانه، هوانیروز و نیروی هوایی قهرمان ارتش نه تنها موفق به زمین گیر ساختن دشمن در غرب رودخانه شدند، بلکه با حفظ سرپل منطقه پل نادری، کرخه وشوش و گسترش آن با انجام عملیات های <<کانال هندلی>>، <<تپه چشمه>> و <<انگوش>> نیروهای قابل توجهی را در غرب کرخه مستقر ساختند.

عملیات <<کربلای ۲>> از جمله عملیات هایی است که درقالب عملیات متوسط رزمندگان اسلام دسته بندی شده و در اواخر سال چهارم جنگ انجام شد.

از جمله ویژگی های مهم این عملیات حضور یک گردان از اسیران داوطلب عراقی درزیر مجموعه <<تیپ ۹ بدر>> در این عملیات است که به نوبه خود برای اولین بار در طول جنگ این اتفاق افتاد.

دومین ویژگی شهادت شهید <<محمود کاوه>> فرمانده <<لشکر ویژه شهدا>> که آوازه شجاعت و دلاو مردی اش زبانزد همگان بود.